Op zondag 10 april 2016 was een woonwijk in Beerta in rep en roer. Boven de wijk vlogen 3 ooievaars al klepperend rond. Ooievaars worden van poot tot snavel ongeveer 1 meter groot en hebben een spanwijdte van rond de 2 meter. Natuurlijk zorgde dat ervoor dat ik, bewapend met mijn camera, de straat op ging om dit niet alledaagse schouwspel te bewonderen en vast te leggen. Je ziet immers niet snel zulke grote vogels over de daken in een woonwijk cirkelen.
Ik had de indruk dat de ooievaars op zoek waren naar een geschikte plek om te zitten. Volgens één van de ooievaars kon een boomstam goed dienst doen om samen de tijd door te brengen. Betreffende boomstam was voor de 2e Paasdag nog een volwaardige boom, maar harde wind zorgde ervoor dat de boom van boven naar beneden doormidden was gespleten. Om te voorkomen dat (een deel van) de stam tegen de vlakte ging, heeft men uit voorzorg de takken eraf gezaagd. Wat gebleven is, is een stam. En juist deze boomstam trok de aandacht van de ooievaars.
Maar niet alleen de boomstam. Ook de sirene op een paal in de woonwijk trok de nodige aandacht van ooievaars. Die leek kennelijk verdacht veel op een ooievaarsnest. Alleen was de bovenkant iets te bol. Verder werden de schoorstenen in de buurt onderworpen aan een grondige inspectie. Dit tot grote hilariteit van de bewoners, waarbij gegrapt werd: “Zal hai ook ain potje brocht hebben?” (“Zal hij ook een baby hebben gebracht?”).
Eén van de vogels bleef toch op de boomstam zitten. Deze ooievaar had daar kennelijk z’n zinnen op gezet. Zodra één van de vrienden kwam aanvliegen, werd deze dan ook met luid geklepper begroet. Je ziet dan dat de ooievaar zijn hals en kop helemaal naar achteren buigt met zijn snavel omhoog. Dit vereist wel enige lenigheid en dat zeker op zo’n stam.
In bijgaande link zie je een filmpje van die klepperende ooievaar.
De meeste tijd zat de ooievaar rustig zichzelf uitgebreid te poetsen. Alle veertjes werden stuk voor stuk heel aandachtig en netjes gladgestreken. Hiervan heb ik foto’s weten te maken. Echter die vond ik net niet spannend genoeg om hier te laten zien. Volgende foto’s vind ik mooier. Hierop neemt de ooievaar andere houdingen aan. Deze houdingen zorgen ervoor dat je meer een indruk van de enorme vleugels van de ooievaar krijgt.
Als je toch al wordt gefotografeerd, waarom zou je dan geen bepaalde houding aannemen?
Aan het eind van de middag zijn de ooievaars helaas verder gevlogen. Hopelijk zie ik ze nog terug op een nest bij ons in de buurt. In dat geval zal dit verhaal waarschijnlijk nog een vervolg krijgen.
