In december 2013 werd bij Winschoten een leuke dwaalgast waargenomen: de koereiger.
De koereiger is een vrij kleine reigersoort. Deze reiger wordt ongeveer 45 tot 50 cm groot. In de winter heeft de koereiger witte veren, vaalgele tot bruine poten en een gele snavel. Je kunt de koereiger goed van de kleine zilverreiger onderscheiden door de kleur van de snavel en de poten. De kleine zilverreiger heeft een dunne, donkere snavel en donkere poten. Daarnaast is de hals van de koereiger korter en dikker dan de hals van de kleine zilverreiger. In de broedtijd kleurt de snavel van de koereiger iets meer oranjegeel en zijn de veren op de kruin, borst en mantel oranje.
Normaal komt de koereiger niet verder dan Zuid-Spanje, Portugal en Zuid-Frankrijk. Daar bewoont de reiger moeras, cultuurland en graslanden in de kustgebieden. In Nederland geldt de koereiger als een zeldzame vogel. Af en toe wordt deze reiger hier in Nederland waargenomen. Zo ook nu in onze omgeving. Eerst werd de koereiger dus in Winschoten waargenomen. In januari heb ik de koereiger bij graafwerkzaamheden in Oudeschans gezien.
De koereiger dankt zijn naam aan zijn speciale levensstijl: ze volgen groot vee en eten insecten die door hun hoeven worden verstoord. Soms lopen ze letterlijk tussen de poten van koeien om de insecten op te eten die door de hoeven worden opgejaagd. Verder zijn vers geploegde akkers voor deze reigers ideaal om insecten te vinden. Eigenlijk was het dus niet raar dat deze koereiger heel actief was op een stuk land dat werd afgegraven……
En wormen waren er genoeg…..
en nog een……
nog een…….
echt lekker veel dus…..
Verder is het bekend dat de koereiger graag op de rug van zogende zoogdieren zit. Bij gebrek aan groot vee nam de koereiger dit keer echter genoegen met een auto……
de landing…..
en dan genieten van een mooi uitzicht…..
Bijna twee weken lang is de koereiger bij de graafwerkzaamheden in Oudeschans geweest. Natuurlijk laat je zo’n kans niet lopen om deze vogel langer van dichtbij te bekijken. Ik moet toegeven dat ik de koereiger een hele leuke vogel vind. Kennelijk stoorde hij zich nergens aan. Ik had de indruk dat hij de meeste tijd onverstoorbaar verder ging met het zoeken naar iets lekkers. Ik had hierdoor de gelegenheid een aantal foto’s van de koereiger te maken.
Volgens mij werd de koereiger echt blij wanneer het zoeken snel effect had….
Een leuk moment was dat we nog even bij de auto’s stonden om onze spullen in te pakken. Op dat moment kwam de koereiger aangevlogen en ging op een paar meter afstand van ons zitten.
Groot deel van de tijd was het relaxen. Of toch goed in de gaten houden hoe de graafwerkzaamheden vorderen?
Uiteraard op z’n tijd even de vleugels strekken…..
Na die twee weken was hij weg. Waar hij gebleven is, weet ik niet. De laatste dagen dat hij in Oudeschans is gezien, was het hier erg koud. Het had gesneeuwd en ’s nachts vroor het een aantal graden. Ik hoop dat dit voor hem aanleiding is geweest om terug te gaan naar warmere oorden.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
