Warme zomeravonden

Het einde van de maand augustus 2020 is in zicht. Deze maand is dankzij de zeer lange hittegolf volgens de deskundigen de op één na warmste augustus ooit gemeten. Alleen in 1997 schijnt het iets warmer te zijn geweest. Voor degene die op het moment van de hittegolf de vakantie achter de rug hadden, kon ik me voorstellen dat het op het werk afzien was. Behalve dan de boeren. Die hebben profijt gehad van het mooie weer. Eindelijk kregen ze het graan van het land. Gelukkig zijn de meeste landbouwvoertuigen voorzien van airco. Het werk op het land ging dan ook onverminderd hard door. Achteraf bleek dat ik mijn vakantie dit jaar erg goed had gepland. Mijn vakantie begon namelijk op de eerste dag van de hittegolf. Ik heb dus volop van het mooie en vooral erg warme weer en de oogsttijd kunnen genieten.

Een aantal dagen tropische temperaturen is misschien nog wel leuk, maar de tropische temperaturen hielden bijna twee weken aan. Dan heb je zo nu en dan wel even zin aan een beetje verkoeling. Gelukkig wonen wij niet ver van de kust. Als je ’s avonds even naar Punt van Reide of Nieuwe Statenzijl ging, had je de indruk dat het daar iets koeler was. Daar kwam immers een fris briesje vanaf de zee. Die avonden waren ook erg geschikt om te fotograferen, aangezien de temperaturen ’s avonds aangenaam bleven.

Een avond bij de Punt van Reide leverde onderstaande foto op. Hier heb je zicht op het industrieterrein Oosterhorn en de Eems. Na zonsondergang kreeg de lucht zachte tinten. Het contrast met de donkere stenen op de voorgrond wordt daarmee groot.

Punt van Reide tijdens een warme zomeravond

Een bezoekje aan Nieuwe Statenzijl is tijdens een warme zomeravond ook aan te bevelen. Zeker als de lucht helder is en de zon is ondergegaan. Volgende foto is gemaakt op de sluis. Op de voorgrond is de mooi verlichte buitenhaven van Nieuwe Statenzijl te zien. In het haventje zijn een aantal vaste ligplaatsen van de boten van mensen die de schoonheid van dit stukje Oldambt gelukkig erg weten te waarderen. Op de achtergrond is de verlichting te zien van de Duitse stad Emden. Zo gezien vanaf Nieuwe Statenzijl is de afstand tot deze stad dus niet erg groot. Het is overigens ook een mooie plek om vallende sterren aan de hemel te kunnen zien, althans dat bleek die avond.

Nieuwe Statenzijl in de avond

Wanneer je hier ’s avonds in de polder bent, kun je het licht van zowel de stad Emden alsook het industrieterrein Oosterhorn goed aan de horizon zien. Je kunt het lichtvervuiling noemen, maar met de juiste weersomstandigheden vind ik dat het vele licht ook mooie landschappen kan opleveren.

Onweer in Oldambt

Deze blog schrijf ik op het moment dat het na een reeks van een aantal tropische dagen regent en onweert. Zoals te doen gebruikelijk in ons land, wordt de hitte namelijk verdreven met forse onweersbuien. Ik ken mensen die daar niets mee hebben, maar bij mij heeft het fotograferen van de ontladingen van dergelijke buien lang op de verlanglijst gestaan.

Gisteravond zag ik onderweg van Drieborg naar huis dat er veel ontladingen in de lucht waren. Een check op buienradar wees uit dat het nog wel even kon duren voordat de buien daadwerkelijk bij ons zouden arriveren. Ik ben dan ook maar weer met mijn camera het veld ingegaan.

In het veld kon je goed zien hoe de buien zich naderden. De natuur liet zich van z’n beste kant zien en gaf een geweldige lichtshow. In het zachte licht van mijn zaklantaarn dook op een gegeven moment een schim op. Deze schim bleek een ransuil te zijn, die geruisloos om mij heen bleef vliegen om vervolgens heel stil in de berm naast mij te landen. Waarschijnlijk had de uil een prooi gevangen.

De combinatie van de naderende onweersbuien en de ransuil maakten dat deze avond voor mij magisch was. In onderstaande foto’s kun je goed de ontladingen zien, maar ook wat die met de lucht doen. Het maakt niet uit wat voor weer het is, Oldambt is en blijft mooi.

Naderende onweersbui Oldambt
Onweer in Oldambt

’t Veurjoar van 2020

Het voorjaar van 2020 zullen wij ons nog lang heugen. Wanneer we met een jaar of tien aan dit voorjaar terugdenken, weten we vast nog heel goed dat dit voorjaar vooral in het teken stond van de Covid-19 en de maatregelen die zijn genomen. Zo moesten velen en moest ook ik vanaf halverwege maart thuis werken. Verder werd van ons verwacht dat wij zoveel als mogelijk contact met anderen gingen vermijden en als we toch naar buiten gingen 1,5 meter afstand van anderen moesten houden. Het is nu 21 juni 2020 en nog steeds zijn een aantal maatregelen van kracht. Die 1,5 meter afstand moet zelfs het nieuwe “normaal” worden, als je de berichten gelooft. Dit zal ik echter nooit normaal gaan vinden. Hopelijk zijn de maatregelen binnenkort niet meer nodig en kunnen wij in deze samenleving gewoon weer met elkaar leven, zonder restricties.

Dit voorjaar gaat overigens ook nog met een andere reden de boeken in: het was namelijk het droogste voorjaar ooit gemeten. Aldus volgens de KNMI. Het was inderdaad mooi weer. Gelet op de maatregelen die golden, vond ik dat eerlijk gezegd geen probleem. Sam, mijn hond, en ik trokken er iedere dag even op uit. Ook de camera werd weer regelmatig van stal gehaald. Ik had weer tijd gekregen om te fotograferen en bovendien was na een hele dag thuis werken het wel even heerlijk om buiten te zijn.

Ik ga er altijd vanuit dat de lente op 21 maart begint. Maar wist je overigens dat de meteorologische lente op een andere datum begint, te weten op 1 maart? Op 1 maart van dit jaar was het trouwens niet droog. Die dag was het wisselvallig met soms stevige buien. Wanneer een bui wegtrekt en de laagstaande zon er nog even tegenaan schijnt, krijg je indrukwekkende luchten. Deze luchten in combinatie met een open landschap maken wat mij betreft het plaatje compleet.

Na een regenbui

Op vorenstaande foto kreeg ik feedback, zal ik maar zo zeggen. Feedback in de zin dat iemand me kon vertellen dat hij deze foto wel erg dreigend vond. Liever zag hij een strak blauwe lucht…. Weet wat je zegt. Welnu, die blauwe lucht hebben wij vervolgens wekenlang gezien. Voor het fotograferen was het, of laat ik het zo zeggen, vond ik het niet veel aan. Bovendien levert een strak blauwe lucht ook geen regen op. Dat weten we nu zeker en degene vast ook die liever een blauwe lucht ziet. Misschien heeft hij er nog even aan gedacht toen hij zag dat de gewassen op het land aan het verpieteren waren. Af en toe zag je wat wolken, maar daarbij bleef het ook. Dat waren overigens wel mooie momenten om er even op uit te gaan. En na weken droogte kregen wij eindelijk weer wat regen.

Zon en regen

Voor de gewassen op het land was het regen hard nodig. Het fijne van buien is niet alleen dat het goed is voor de akkers, maar ook nog leuk is om te fotograferen. Na zo’n droge periode was er volgens mij sprake van een echte win-winsituatie.

P.S. Nog even voor degene(n) met een voorkeur voor strak blauwe luchten. Vergeet niet dat er na regen ook altijd weer zonneschijn komt…..