Flora en fauna | KiekArt Fotografie

De muis

Petra Kugel — Tue, 10 Aug 2021 20:29:02 +0000

De meeste mensen zullen niets hebben met muizen. De een is er bang voor en een ander associeert het diertje alleen met vraatschade. In de meeste gevallen is de muis dus niet gewenst, waarbij ik mij in het laatste geval er meer bij kan voorstellen.

De muis vind ik een leuk diertje om te zien. Een enigszins spits snoetje, de lange snorharen en de oortjes maken dat de muis naar mijn mening een schattig diertje is. Natuurlijk weet ik dat met name boeren ook schade ondervinden van grote aantallen muizen en dat muizen in dat opzicht niet erg schattig zijn. Aan de andere kant is het wel zo dat wanneer de muizenstand goed is dit weer gunstig is voor een aantal vogelsoorten, zoals de velduilen en de kiekendieven.

Muis verkent de omgeving

Voorgaande jaren was kennelijk de muizenstand goed. In onze polders hadden de roofvogels goede tijden. Vanuit de lucht ontgaat het scherpe zicht van deze vogels niets. Voor een muis betekent dat, zodra hij zich uit zijn hol begeeft, hij zich in gevaar bevindt. De muis weet dat maar al te goed en is daarom altijd erg alert. Voordat de muis uit zijn hol komt, zal hij eerst de omgeving verkennen op eventuele gevaren, waarna hij heel zich heel snel boven de grond voortbeweegt.

Dit jaar had ik de indruk dat er minder muizen waren en dat niet alleen doordat ik het idee had dat er ook minder roofvogels dan andere jaren zijn. Mijn indicatie hiervoor is mijn hond Sam. Sam is verzot op het zoeken naar muizen. Als wij wandelen, speurt hij de bermen af naar muizen. Al zie of hoor je niets, maar Sam weet ze gegarandeerd te vinden. Met alle vier de poten van de grond springt hij door de berm in de hoop een muis te kunnen pakken. Even voor de hardcore dierenvrienden onder ons; de muizen zijn Sam toch te slim af. Je ziet alleen een zwarte hond al speurend en koddig springend door de berm. Als Sam haast zeker weet dat de muis niet ver weg kan zijn, wil hij ook nog met zijn poot voelen om er zeker van te zijn dat hij de muis toch echt niet heeft gemist. Het is alleen een hilarisch gezicht, je hebt een hond die lekker bezig is en na zo’n wandeling ook echt uitgeteld is. Echter dit jaar merkte ik aan Sam dat er weinig te speuren viel. Heel af en toe blijft hij staan ruiken, maar dat is alles. Het in de berm springen, zoals hij verleden jaar nog heeft gedaan, is er dit jaar niet meer bij. De bal is nu zijn beste tijdverdrijf.

Muis verborgen in een stapel hout

Misschien niet voor de boeren, maar wel voor een aantal vogelsoorten hoop ik dat de muizenstand na dit jaar weer beter wordt. Een aantal vogelsoorten kunnen dat wel gebruiken, zeker nu er dit voorjaar ook door de vogelgriep slachtoffers te betreuren zijn. Zodra Sam weer meer aandacht heeft bij wat er zich in de berm afspeelt dan bij zijn bal, weet ik genoeg.

The post De muis first appeared on KiekArt Fotografie.

De eekhoorn

Petra Kugel — Wed, 28 Jul 2021 15:44:21 +0000

Het is nu meer dan een week geleden dat wij voor een weekend het mooie Oldambt hebben ingeruild voor de Veluwe. Op de Veluwe leven een aantal soorten dieren, die wij hier in Oldambt niet of erg weinig hebben. De eekhoorn is zo’n soort die op de Veluwe in grotere aantallen te vinden is.

De eekhoorn

Zo waren op het park, waar wij verbleven, veel eekhoorns te vinden. De eekhoorns zijn kennelijk op het park door de mensen behoorlijk met voedsel verwend. Zodra je een voederplek inrichtte, kwamen de eekhoorns er al op af. Dit maakte bovendien dat de eekhoorns niet erg schuw waren. Ook als je op het terras zat, kwamen de eekhoorns op de voederplekken af. Hierbij ging een enkeling zelfs zo ver om de tafel te checken op lekkernijen. Of je wel of niet aan die tafel zat te eten, maakte dan even niet uit.

Met de pluimoortjes en grote pluimstaart zijn eekhoorns leuk om te zien. Ze zijn erg handig met het eten van noten. Het verwijderen van de dop is voor een eekhoorn geen enkel probleem. Nootjes die hij niet direct nodig heeft, worden voor eventuele slechtere tijden tussen de bomen begraven. Daarnaast zijn eekhoorns in de bomen ware acrobaten. Het fotograferen van deze dieren leidt dan ook zeker niet snel tot verveling. Voor de liefhebbers deel ik hierbij een aantal foto’s van deze leuke dieren.

Eekhoorn met een nootje

De eekhoorn blijft wel alert

De eekhoorn is in de bomen een acrobaat

De eekhoorn in het struikgewas

Ook in het struikgewas is de eekhoorn alert

De eekhoorn checkt of er iets te halen valt

The post De eekhoorn first appeared on KiekArt Fotografie.

Wulpen in de sneeuw

Petra Kugel — Sat, 13 Mar 2021 18:07:08 +0000

Een aantal weken geleden ben ik onderweg een drietal wulpen tegengekomen. Even buiten Finsterwolde zag ik de drietal in de sneeuw en niet ver van de weg af foerageren. Naast het feit dat je de wulpen niet meer zo vaak ziet, is het nog zeldzamer deze mooie steltlopersoort in de sneeuw te zien. Dus moest ik wel even blijven staan om foto’s van deze mooie waarneming te kunnen maken. De wulpen trokken zich niets van mijn aanwezigheid aan en gingen onverstoorbaar verder met het zoeken naar voedsel. Dit gaf mij de gelegenheid een aantal foto’s te maken. Die middag was het erg zonnig. Voor de foto’s was dit niet gunstig. Dit zorgde voor hard licht en veel schaduw. Desondanks vind ik het zonde om deze mooie waarneming niet te delen. In onderstaande laat ik daarom nog een aantal foto’s van de wulpen zien.

Wulp in de sneeuw – 1

Wulp in de sneeuw – 2

Wulp in de sneeuw – 3

Wulp in de sneeuw – 4

Wulp in de sneeuw – 5

Wulp in de sneeuw – 6

Wulp in de sneeuw – 7

Soms is het toch voldoende om op het juiste moment op de goede plek te zijn en de camera ook nog bij de hand te hebben.

The post Wulpen in de sneeuw first appeared on KiekArt Fotografie.

Buizerd in de mist, mist iets

Petra Kugel — Sun, 28 Feb 2021 20:00:09 +0000

Deze zondag begon erg mistig. In de middag trok de mist iets op om vervolgens weer dicht te trekken. Een goede combinatie van mooi licht en mist kan veel voor een foto betekenen. Helaas vond ik de combinatie vandaag tegenvallen. Onderweg heb ik echter wel het genoegen gehad een buizerd te fotograferen.

Buizerd in de mist (1)

De buizerd zag ik in een boom die was gehuld in dikke mist. Takken voor en achter de buizerd moesten verhullen dat de vogel daar zat. Toch heb ik even de auto aan de kant gezet. Wie weet, gaat de buizerd even op een andere tak zitten en daarmee voor mij en mijn camera minder gecamoufleerd. Maar in plaats daarvan vloog de vogel op om vervolgens vlakbij mijn auto in de berm te gaan zitten. Het leek erop dat de buizerd een prooi had, maar tot kennelijk zijn verbazing en ook die van mij was er niets. De onderstaande foto’s laten volgens mij mooi zien hoe zo’n vogel enigszins verrast kan zijn. Hij wist toch zeker dat ….

Buizerd in de mist: net was het er nog nog, waar is het gebleven? (2)

Buizerd in de mist: of toch hier? (3)

Buizerd in de mist: weet het echt zeker. (4)

Buizerd in de mist: heeft misschien rechts van zich iets gemist? (5)

Buizerd in de mist: soms ligt het ook gewoon voor jouw neus of toch niet? (6)

Buizerd in de mist: of is er misschien aan de linkerkant iets ontgaan? (7)

Buizerd in de mist: even voor het zoeken een ander houding aannemen. (8)

Buizerd in de mist: weet het echt niet meer. (9)

Buizerd in de mist: nou moe, dit kan toch niet waar zijn! (10)

Het is inderdaad goed opletten als het behoorlijk mistig is. Kennelijk kun je dan snel iets kwijtraken.

The post Buizerd in de mist, mist iets first appeared on KiekArt Fotografie.

Torenvalk met muis

Petra Kugel — Sun, 08 Nov 2020 22:11:37 +0000

Ergens halverwege september reed ik door de polder. Naast me lag, zoals dan te doen gebruikelijk, mijn camera in de hoop nog iets op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen. In de polder kon je toen veel torenvalken zien. Rond haast elke boerderij vlogen torenvalken. De meeste keren waren ze zo ver dat het onmogelijk was om de torenvalken goed te kunnen fotograferen. En als ze al een keer dichterbij kwamen, waren ze ook snel weer gevlogen.

Die dag echter had ik wat meer geluk. In de Carel Coenraadpolder was net die week daarvoor een perceel geploegd. Aan de rand van de geploegde grond zag ik in de verte al een torenvalk zitten. Ik reed al niet snel, maar nam nog even wat meer gas terug. Heel voorzichtig naderde ik de torenvalk. Ik verwachtte dat de torenvalk wel zou wegvliegen, maar tot mijn verrassing bleef deze nu toch zitten. Dichterbij gekomen zag ik de valk zitten op een stuk klei dat door het ploegen iets boven de rest uitstak. Toen ik even de tijd had goed te kijken, zag ik iets bij de poten liggen.

Torenvalk op klei

Heel rustig liet ik de auto uitrollen, zodat ik beter kon zien wat de torenvalk bij zich had. Het was een mooie, vette muis. De torenvalk was bovendien geenszins van plan om de stek op te geven. Integendeel. De muis werd vanaf dat moment vakkundig ontleed. Gelet op het stuk klei had ik de indruk dat dit niet de eerste keer was dat de torenvalk op die plek een muis heeft gegeten. Resten van waarschijnlijk ook een muis doen vermoeden wat voor een tafereel daar eerder ook al heeft afgespeeld.

Torenvalk met muis

Wanneer het alleen met een snavel lastig wordt, kan een poot nog uitkomst bieden.

Torenvalk met muis

De torenvalk hield de omgeving goed in de gaten. Mijn auto en mijn aanwezigheid deden de torenvalk kennelijk niets, maar verder had ik de indruk dat de torenvalk niets aan het toeval overliet. Dit maakte misschien ook dat de torenvalk op een gegeven moment anders ging zitten. Voor mij was dat gunstiger. Zowel de torenvalk alsook de muis kon ik nu beter zien.

Torenvalk met muis

Na een tijdje draaide de torenvalk zich om en pakte de muis in de snavel. Met de muis in de snavel zette de torenvalk zich even af om vervolgens een halve meter verder lager te landen. Daar deed de torenvalk iets wat ik eerder nog niet had gezien en niet eens heb geweten. Tussen de brokken klei werd de muis verstopt. Het schijnt namelijk zo te zijn dat torenvalken dit vaker doen. Zij verstoppen de resten prooi om op een ander moment verder te kunnen eten.

Torenvalk loopt met muis

Torenvalk zet zich af met muis

Torenvalk verstopt de muis

Torenvalk poetst de veren

De laatste foto laat zien dat de valk wel erg ontspannen moet zijn geweest. Nadat de prooi was verstopt, begon de valk uitgebreid de veren te poetsen.

The post Torenvalk met muis first appeared on KiekArt Fotografie.

Vogels bij ondiep water

Petra Kugel — Sun, 18 Oct 2020 21:23:44 +0000

Gisteren ben ik in een fotohut van Han Bouwmeester (HBN 10) geweest. Het is een hut op een plek met ondiep water. Op dit soort water kunnen namelijk een aantal leuke vogelsoorten afkomen. Het weer zat mee. Er was bijna geen wind en een waterig zonnetje kwam zo nu en dan tevoorschijn. Wat licht betreft was het geweldig. Of het rustige weer een rol heeft gespeeld, weet ik niet, maar ik kreeg de gelegenheid een aantal leuke vogelsoorten te fotograferen. Als je de tijd neemt en rustig afwacht, kun je het gedrag van de vogels goed volgen.

Binnen een paar uur kwamen de ijsvogel, de bonte strandloper, de wintertaling en de watersnip voor de snel. De ijsvogel was er maar even. De andere soorten bleven langer in en bij het water foerageren en rusten.

De wintertaling

De wintertaling is de kleinste eend die in Europa voorkomt. Ik vind zowel het mannetje alsook het vrouwtje erg mooi om te zien. Vooral de groene vlek aan de achterkant van de vleugel, ook de spiegel genoemd, is erg opvallend. Zo kun je de wintertalingen goed herkennen.

Wintertaling man

Wintertaling vrouw

Wintertaling man en vrouw

Wintertaling man

De ijsvogel

De ijsvogel kwam even buurten.

De ijsvogel vrouw

De bonte strandloper

De bonte strandloper is een kleine strandlopersoort. Deze bonte strandloper was gisteren de enige van zijn soort. Gelet op zijn kleuren had hij al zijn winterkleed. Helemaal alleen voelde hij zich kennelijk niet. Hij liep gemoedelijk tussen de watersnippen.

De bonte strandloper

De watersnip

De watersnip herken je aan zijn bruine gestreepte verenkleed met een lichte onderkant. Door zijn kleuren kan het zo zijn dat je in de polder er gewoon aan voorbijgaat zonder dat je de vogel is opgevallen. De watersnip is leuk om te zien. Hij kan zo rustig foerageren om vervolgens snel de andere kant op te lopen of bij het lopen maakt hij zomaar uit het niets een sprongetje.

De watersnip

De watersnip met een sprongetje

PS Hartelijk dank Rein!

The post Vogels bij ondiep water first appeared on KiekArt Fotografie.

Visarend in de Breebaartpolder

Petra Kugel — Sun, 27 Sep 2020 19:44:59 +0000

De visarend doet zijn naam eer aan. Het is een vogel die alleen van vis leeft. In Nederland komen ze niet in grote aantallen voor. Bij zijn trek vanuit Scandinavië naar Afrika wil het nog wel gebeuren dat ze ook door Nederland trekken. In dat geval is de kans groot dat je een visarend in september of april ziet. Als het zo’n vogel hier goed bevalt, kan het zijn dat hij even wat langer blijft.

Op dit moment zijn er visarenden in de Breebaartpolder neergestreken. Zelf heb ik er gisteren twee stuks jagend gezien. Net als een valk kan de visarend stilstaand bidden. Hij blijft dan even boven een plek hangen om vervolgens met vooruitgestoken klauwen op een vis te duiken. In sommige filmpjes zie je dat de visarend helemaal kopje onder gaat om vervolgens met een vis moeiteloos weer uit het water te komen.

Gisteren, zaterdag 26 september 2020, heb ik het genoegen gehad om vanuit de fotohut van Han Bouwmeester (HBN10) een visarend te fotograferen. We zaten in de Breebaartpolder te fotograferen met een uitzicht op een grote kale boomstam. Het was nog in de ochtend. Een kennis van me had net de visarend gespot. Wat zou het toch geweldig zijn als hij juist op die boomstam zou gaan zitten, bedachten we ons nog. De zwarte ruiter, de watersnippen en de kieviten hadden we op dat moment al op de gevoelige plaat vastgelegd. Zo’n visarend fotograferen, zou toch geweldig zijn. Een aantal ogenblikken later gebeurde dat waar we al op hadden gehoopt…. een visarend zat daadwerkelijk op de boomstam. Dit hadden we gehoopt, maar toch niet zo snel verwacht. Enigszins overrompeld, richtten wij de lenzen richting de visarend die in de top van de boomstam zat. Wat een mooie vogel!

Visarend in de Breebaartpolder – 1

Visarend in de Breebaartpolder – 2

Visarend in de Breebaartpolder – 3

Visarend in de Breebaartpolder – 4

Visarend in de Breebaarpolder – 5

Visarend in de Breebaartpolder – 6

Een aantal minuten lang zat de visarend in de boomstam, totdat een buizerd op hem af vloog. Dat vond hij kennelijk vervelend. De visarend hield het voor gezien. Wij hadden de visarend voor de lens. Dat was geweldig! Dit maak je zo niet weer mee. De wintertalingen kwamen nog even voorbij, maar die waren op dat moment voor jouw gevoel minder magisch dan de visarend.

Het was al 16.00 uur geweest. Het werd bewolkt en daardoor veranderde het licht. Dit zag je terug op de foto’s. Vlakbij liepen de watersnippen, de kieviten en de wintertalingen te foerageren. De watersnippen zo vlakbij dat je er bijna een portret van kon maken. Naast deze vogels werd tevens de boomstam nauwlettend in de gaten gehouden. En ja hoor, daar zat de visarend er weer. Heel kort heeft hij van de boomstam gebruik gemaakt. Even om zijn verenkleed uit te schudden en de omgeving te observeren om vervolgens weer zijn weg weer te vervolgen.

Visarend in de Breebaartpolder – 7

Visarend in de Breebaartpolder – 8

De bewolking werd alsmaar dikker en er kwam meer wind opzetten. De wintertalingen en de meeste kieviten vlogen weg. De watersnippen kropen dicht bij elkaar. Het werd heel stil. Je ziet dat de tijd langzaam verder kruipt. Zal ik gaan of toch niet? Nog even wachten. Je weet het nooit. Zo is het stil en een moment later gebeurt er weer wat. Maar toen werd het bijna 18.00 uur en nog steeds was het erg stil. Ik besloot om in te gaan pakken en toch maar te gaan. Net op het moment dat ik wilde gaan, gebeurde het. De visarend ging weer op de boomstam zitten. Het weer was ruiger geworden. Met het weer werd waarschijnlijk ook de visarend steeds wilder. De vleugels gingen op en neer. Het verenkleed zag er verwaaid uit. Wat een schouwspel! De lichtomstandigheden waren niet meer gunstig om te fotograferen. Het was donker geworden en de visarend was de hele tijd in beweging. Met ingehouden adem heb ik toch maar het schouwspel gefotografeerd.

Visarend in de Breebaartpolder – 9

Visarend in de Breebaartpolder – 10

Visarend in de Breebaartpolder – 11

Visarend in de Breebaartpolder – 12

Visarend in de Breebaartpolder – 13

De visarend besloot vervolgens verderop in de Breebaartpolder te gaan jagen. Het was door de bewolking zo donker geworden dat het geen zin meer had om te fotograferen. Een mooi moment om deze geweldige dag in de Breebaartpolder af te sluiten. Eén ding weet ik nu zeker. Met de voorjaarstrek volgend jaar ben ik weer in de Breebaartpolder te vinden. Hopelijk zijn en blijven de visarenden er dan ook nog even voor een visje.

The post Visarend in de Breebaartpolder first appeared on KiekArt Fotografie.

De kluut

Petra Kugel — Sun, 23 Aug 2020 14:55:57 +0000

Een erg opvallende vogel is de kluut met z’n zwart-wit verenkleed. Een groter contrast in kleuren is er niet. Daarnaast valt de kluut op vanwege zijn lange gebogen snavel en lange blauwgrijze poten. In ondiep water lopen de kluten te foerageren. Je zult deze vogels dan ook niet op een akkerbouwperceel aantreffen, maar wel in het Waddengebied waar ze in ondiep water op zoek kunnen naar voedsel. Zo vind je in de Breebaartpolder dan ook een populatie van deze mooie vogel.

Een aantal weken geleden heb ik het genoegen gehad deze prachtige vogel van dichtbij te mogen fotograferen. Op het moment dat ik daarmee bezig was, werd ik blij verrast met een aantal nog erg kleine pullen. Het was halverwege juli en ik had niet meer verwacht zulke kleine pullen aan te treffen. Dus dit maakte de dag nog leuker. Echter gebleken is dat de kluut, wat de pullen betreft, niets aan het toeval overlaat. Elk andere vogelsoort werd zonder pardon weggejaagd. Het liefst zo ver mogelijk bij de pullen vandaan. Ook onderling was de rivaliteit erg groot. Gelet op de agressieve houding op dat moment tegenover andere soorten, was er weinig de gelegenheid om naast de kluut ook andere vogelsoorten vast te leggen. Daarentegen leverden de pullen en de onderlinge rivaliteit nog leuke beelden op. Een aantal foto’s wil ik hierbij delen.

In onderstaande laat ik een aantal foto’s van een volwassen kluut zien.

Overvliegende kluut

De kluut in relaxstand

De kluut in tweetal

Kluut met haast

Onderling was er de nodige rivaliteit. Dat ze niet altijd even vriendelijk naar elkaar zijn, blijkt wel uit de volgende foto’s. Opgevallen is dat zij eerst in tweetal strak naast elkaar heen en weer lopen. Als je het tafereel zo ziet, dan heb je de indruk dat dit een bepaalde discipline heeft. Na een aantal keren heen en weer te zijn gelopen, lopen de gemoederen hoog op waarbij zij over elkaar heen buitelen. Vervolgens is het even rustig. Maar na een tijdje begint het ritueel weer van begin af aan.

Krachtmeting bij de kluten

Knokkende kluten

Rellende kluten

De gemoederen lopen hoog op bij de kluten

Voor de pullen zijn de kluten zondermeer hele goede en bezorgde ouders. Naast het gegeven dat geen ander in de buurt van de pullen wordt gedoogd, zijn zij ook heel zorgzaam naar de pullen toe. Zo nu en dan worden de pullen onder de vleugels genomen. Dit dus letterlijk en niet spreekwoordelijk.

Ouderpaar kluut met twee pullen

Gezinsleven bij de kluut

Kluut met een van de pullen

Onder de vleugels nemen

Net als bij de meeste andere diersoorten zijn de jongen van de kluut het meest aandoenlijk. Ze zijn erg schattig, maar in tegenstelling tot vele andere soorten dieren ook zelfstandig. Af en toe mogen ze bij een ouder onder de vleugel, maar daar houdt het ook op. Voor voedsel zorgen de pullen zelf. Je ziet ze dan ook samen met de ouders in het ondiep water foerageren. Van de pullen heb ik die dag een tamelijk groot aantal foto’s gemaakt. Voor mijn blog heb ik helaas een keuze moeten maken. Op onderstaande foto’s is overigens goed te zien dat de poten van de pullen in verhouding dik en groot zijn. Ik vermoed dat de kleine pullen de eerste tijd waarschijnlijk erg snel groeien, aangezien ze zo erg kwetsbaar zijn voor predatoren.

Pulletje van een kluut

Weerspiegeling van een pulletje in het rustige water

Pulletje kent geen obstakels

Pulletje even op het droge

Pulletje even hogerop

Foeragerend pulletje

Het loopje van het pulletje

The post De kluut first appeared on KiekArt Fotografie.

IJsvogels

Petra Kugel — Sat, 25 Mar 2017 19:14:21 +0000

De ijsvogel is een kleurrijke verschijning in het Nederlandse landschap. De mooie blauw met oranje gekleurde vogel valt hier gelijk op. Vaak zie je in een flits een blauw vogeltje aan je voorbij gaan. Soms zijn ze zo snel dat het je in eerste instantie niet eens opvalt. Maar als ze even blijven zitten, zie je echt hoe mooi de ijsvogel tegen de achtergrond afsteekt.

Een aantal jaren achtereen ging het slechter met de populatie van de ijsvogel. Kennelijk gaat het nu iets beter, want ze worden weer meer waargenomen. Desondanks heb ik eerder niet het genoegen gehad de ijsvogel te mogen fotograferen.

Op een gegeven moment kwam ik via mijn contacten bij vogelhut “Rond de waterplas” terecht. Na contact gelegd te hebben met de eigenaar, Harmjan, mocht ik met een goede vriend een dag gebruik maken van de vogelhutten. Tjonge, wat hebben we een geweldige dag gehad. Er bleken bij de vogelhut maar liefst twee ijsvogels te zitten. Het leukste was dat we de ijsvogels van betrekkelijk dichtbij konden fotograferen. Dit hadden we nog niet eerder meegemaakt.

Een van de ijsvogels, het vrouwtje, bleef de hele tijd bij de vogelhut zitten. Het mannetje daarentegen was de meeste tijd onderweg. Soms kon het vrouwtje minutenlang rustig op een tak blijven zitten.

Het vrouwtje was bovendien erg alert. Af en toe zag je aan haar dat ze de lucht boven haar goed in de gaten had. Wanneer komt het mannetje terug?

En dan zag je een blauwe flits aan de vogelhut voorbij komen. Aan het vrouwtje te zien, was het mannetje weer terug. Soms vloog hij rakelings over haar heen.

Het is niet zonder reden dat het vrouwtje het mannetje graag terug zag komen. Zodra ze het mannetje in het vizier had, vloog ze naar hem toe. Hij was kennelijk op zoek gegaan naar iets te eten en had namelijk iets lekkers voor haar meegenomen.

Tja, als er al twee zijn dan heb je grote kans dat het er uiteindelijk meer gaan worden.

Als het mannetje onderweg was, kwam het vrouwtje weer vlakbij de vogelhut zitten. De meeste tijd bracht ze door met het poetsen van haar mooie verenkleed of met het “rekken en strekken”. Eerst de ene vleugel en dan de andere. Zo mooi als een ijsvogel ook is, het gaat kennelijk niet vanzelf.

Mocht je een keer de ijsvogel van dichtbij willen fotograferen dan kun je met Harmjan contact opnemen. Hij vindt het leuk dat mensen gebruik willen maken van zijn vogelhut. Naast de vogelhut, waar je de ijsvogels kunt zien, heeft Harmjan een vogelhut met een vijver gemaakt. Hier heb je de mogelijkheid nog meer soorten te fotograferen. Het is echt de moeite waard een bezoekje te brengen aan vogelhut “Rond de waterplas”. Meer informatie kun je vinden op Facebookpagina @vogelhutveendam of via www.tuinenzorg.nl.

The post IJsvogels first appeared on KiekArt Fotografie.

Ooievaars in een woonwijk

Petra Kugel — Mon, 11 Apr 2016 19:09:53 +0000

Op zondag 10 april 2016 was een woonwijk in Beerta in rep en roer. Boven de wijk vlogen 3 ooievaars al klepperend rond. Ooievaars worden van poot tot snavel ongeveer 1 meter groot en hebben een spanwijdte van rond de 2 meter. Natuurlijk zorgde dat ervoor dat ik, bewapend met mijn camera, de straat op ging om dit niet alledaagse schouwspel te bewonderen en vast te leggen. Je ziet immers niet snel zulke grote vogels over de daken in een woonwijk cirkelen.

Ik had de indruk dat de ooievaars op zoek waren naar een geschikte plek om te zitten. Volgens één van de ooievaars kon een boomstam goed dienst doen om samen de tijd door te brengen. Betreffende boomstam was voor de 2e Paasdag nog een volwaardige boom, maar harde wind zorgde ervoor dat de boom van boven naar beneden doormidden was gespleten. Om te voorkomen dat (een deel van) de stam tegen de vlakte ging, heeft men uit voorzorg de takken eraf gezaagd. Wat gebleven is, is een stam. En juist deze boomstam trok de aandacht van de ooievaars.

Maar niet alleen de boomstam. Ook de sirene op een paal in de woonwijk trok de nodige aandacht van ooievaars. Die leek kennelijk verdacht veel op een ooievaarsnest. Alleen was de bovenkant iets te bol. Verder werden de schoorstenen in de buurt onderworpen aan een grondige inspectie. Dit tot grote hilariteit van de bewoners, waarbij gegrapt werd: “Zal hai ook ain potje brocht hebben?” (“Zal hij ook een baby hebben gebracht?”).

Eén van de vogels bleef toch op de boomstam zitten. Deze ooievaar had daar kennelijk z’n zinnen op gezet. Zodra één van de vrienden kwam aanvliegen, werd deze dan ook met luid geklepper begroet. Je ziet dan dat de ooievaar zijn hals en kop helemaal naar achteren buigt met zijn snavel omhoog. Dit vereist wel enige lenigheid en dat zeker op zo’n stam.

In bijgaande link zie je een filmpje van die klepperende ooievaar.

De meeste tijd zat de ooievaar rustig zichzelf uitgebreid te poetsen. Alle veertjes werden stuk voor stuk heel aandachtig en netjes gladgestreken. Hiervan heb ik foto’s weten te maken. Echter die vond ik net niet spannend genoeg om hier te laten zien. Volgende foto’s vind ik mooier. Hierop neemt de ooievaar andere houdingen aan. Deze houdingen zorgen ervoor dat je meer een indruk van de enorme vleugels van de ooievaar krijgt.

Als je toch al wordt gefotografeerd, waarom zou je dan geen bepaalde houding aannemen?

Aan het eind van de middag zijn de ooievaars helaas verder gevlogen. Hopelijk zie ik ze nog terug op een nest bij ons in de buurt. In dat geval zal dit verhaal waarschijnlijk nog een vervolg krijgen.

The post Ooievaars in een woonwijk first appeared on KiekArt Fotografie.