Maandag 16 februari 2015

Wanneer ik ’s middags vanuit Groningen naar huis rijd, zie ik de zon al aan de hemel zakken. Hierbij ontstaat er een warme gloed. Dit belooft nog een mooie zonsondergang te worden. Ik besluit niet direct naar huis te gaan, maar nog even naar het Oldambtmeer te rijden. Vanaf het meer is het tenslotte ook niet ver meer naar huis.

Bij het Oldambtmeer aangekomen stel ik mijn statief en camera op. De zon is nog niet helemaal onder. Ik besluit nog even te wachten, totdat de zon helemaal achter de horizon is verdwenen. Vaak kun je dan een tijdje genieten van de mooie kleuren in de lucht en de weerspiegeling ervan in het water. Maar vandaag niet.

De zon verdwijnt achter de horizon. Door waarschijnlijk de hoge luchtvochtigheid zie ik geen spectaculaire kleuren, maar verandert de lucht en het meer in een mix van zachte pastelkleuren. Deze houden echter niet lang aan. Ik sta daar aan het meer en het valt me op dat er een bepaalde rust heerst. Het water kabbelt rustig langs de oever. In de verte zie ik een paar eenden zwemmen. Verder zie en hoor ik niemand. De rust wordt even verbroken door een paar buizerds. Tijdens hun vlucht boven het meer laten zij van zich horen. Maar dan wordt het weer stil. Het is toch geweldig dat je zo midden in Blauwestad kan staan.