Warning: The magic method MchGdbcBasePublicPlugin::__wakeup() must have public visibility in /customers/6/c/b/kiekart.nl/httpd.www/wp-content/plugins/goodbye-captcha/includes/plugin/MchGdbcBasePublicPlugin.php on line 44
Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /customers/6/c/b/kiekart.nl/httpd.www/wp-content/plugins/goodbye-captcha/includes/plugin/MchGdbcBasePublicPlugin.php:44) in /customers/6/c/b/kiekart.nl/httpd.www/wp-content/plugins/all-in-one-seo-pack/app/Common/Meta/Robots.php on line 87
Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /customers/6/c/b/kiekart.nl/httpd.www/wp-content/plugins/goodbye-captcha/includes/plugin/MchGdbcBasePublicPlugin.php:44) in /customers/6/c/b/kiekart.nl/httpd.www/wp-includes/feed-rss2.php on line 8
De muis vind ik een leuk diertje om te zien. Een enigszins spits snoetje, de lange snorharen en de oortjes maken dat de muis naar mijn mening een schattig diertje is. Natuurlijk weet ik dat met name boeren ook schade ondervinden van grote aantallen muizen en dat muizen in dat opzicht niet erg schattig zijn. Aan de andere kant is het wel zo dat wanneer de muizenstand goed is dit weer gunstig is voor een aantal vogelsoorten, zoals de velduilen en de kiekendieven.
Voorgaande jaren was kennelijk de muizenstand goed. In onze polders hadden de roofvogels goede tijden. Vanuit de lucht ontgaat het scherpe zicht van deze vogels niets. Voor een muis betekent dat, zodra hij zich uit zijn hol begeeft, hij zich in gevaar bevindt. De muis weet dat maar al te goed en is daarom altijd erg alert. Voordat de muis uit zijn hol komt, zal hij eerst de omgeving verkennen op eventuele gevaren, waarna hij heel zich heel snel boven de grond voortbeweegt.
Dit jaar had ik de indruk dat er minder muizen waren en dat niet alleen doordat ik het idee had dat er ook minder roofvogels dan andere jaren zijn. Mijn indicatie hiervoor is mijn hond Sam. Sam is verzot op het zoeken naar muizen. Als wij wandelen, speurt hij de bermen af naar muizen. Al zie of hoor je niets, maar Sam weet ze gegarandeerd te vinden. Met alle vier de poten van de grond springt hij door de berm in de hoop een muis te kunnen pakken. Even voor de hardcore dierenvrienden onder ons; de muizen zijn Sam toch te slim af. Je ziet alleen een zwarte hond al speurend en koddig springend door de berm. Als Sam haast zeker weet dat de muis niet ver weg kan zijn, wil hij ook nog met zijn poot voelen om er zeker van te zijn dat hij de muis toch echt niet heeft gemist. Het is alleen een hilarisch gezicht, je hebt een hond die lekker bezig is en na zo’n wandeling ook echt uitgeteld is. Echter dit jaar merkte ik aan Sam dat er weinig te speuren viel. Heel af en toe blijft hij staan ruiken, maar dat is alles. Het in de berm springen, zoals hij verleden jaar nog heeft gedaan, is er dit jaar niet meer bij. De bal is nu zijn beste tijdverdrijf.
Misschien niet voor de boeren, maar wel voor een aantal vogelsoorten hoop ik dat de muizenstand na dit jaar weer beter wordt. Een aantal vogelsoorten kunnen dat wel gebruiken, zeker nu er dit voorjaar ook door de vogelgriep slachtoffers te betreuren zijn. Zodra Sam weer meer aandacht heeft bij wat er zich in de berm afspeelt dan bij zijn bal, weet ik genoeg.
The post De muis first appeared on KiekArt Fotografie.]]>Zo waren op het park, waar wij verbleven, veel eekhoorns te vinden. De eekhoorns zijn kennelijk op het park door de mensen behoorlijk met voedsel verwend. Zodra je een voederplek inrichtte, kwamen de eekhoorns er al op af. Dit maakte bovendien dat de eekhoorns niet erg schuw waren. Ook als je op het terras zat, kwamen de eekhoorns op de voederplekken af. Hierbij ging een enkeling zelfs zo ver om de tafel te checken op lekkernijen. Of je wel of niet aan die tafel zat te eten, maakte dan even niet uit.
Met de pluimoortjes en grote pluimstaart zijn eekhoorns leuk om te zien. Ze zijn erg handig met het eten van noten. Het verwijderen van de dop is voor een eekhoorn geen enkel probleem. Nootjes die hij niet direct nodig heeft, worden voor eventuele slechtere tijden tussen de bomen begraven. Daarnaast zijn eekhoorns in de bomen ware acrobaten. Het fotograferen van deze dieren leidt dan ook zeker niet snel tot verveling. Voor de liefhebbers deel ik hierbij een aantal foto’s van deze leuke dieren.
The post De eekhoorn first appeared on KiekArt Fotografie.]]>Maar in mijn tas zit dus nog wel een macrolens. Het werd tijd die lens eens uit te proberen. De lens werd daarom op de camera geschroefd. Ik had me al enigszins in macrofotografie verdiept. Het was mij duidelijk dat je redelijk dicht op het onderwerp moet gaan zitten, waardoor het onderwerp groter wordt afgebeeld en waarbij details in beeld komen die je anders niet of veel minder goed kunt zien. Je legt het ware een “onderwerp” onder een vergrootglas. Mooi en dan aan de slag.
Onze tuin is niet groot, maar wij hebben er veel bloeiende planten in staan. Deze planten trekken de nodige insecten aan en daarmee ook vogels. Om de laatste categorie is het mij eigenlijk om te doen. Maar op een meter van een vogel te gaan zitten om te fotograferen, is mij nog niet gelukt. Dus de vogels zijn niet geschikt om met een macrolens te fotograferen. De telelens biedt in dat geval uitkomst. Ik denk dat dit voor de meeste fotografen erg herkenbaar zal zijn. Dan toch maar proberen de insecten vast te leggen. Als het kleine grut even stil bleef zitten, ging het scherpstellen wel. Dat stilzitten, zo bleek, was echter wel een dingetje. Het was dus lastig om scherpe foto’s te maken.
Je zou het niet verwachten, maar de vliegen zijn een ware inspiratiebron. Vooral als de vliegen heel even dichter bij je komen, waren de resultaten verrassend. Maar om heel dicht bij de vliegen te komen, was een uitdaging. Ze waren in de meeste gevallen eerder weer gevlogen dan dat het mij was gelukt af te drukken. Het was dus een kwestie van geduld hebben en hopen dat ze naar je toe komen.
Naast bijen, wespen en hommels hebben wij ook libellen in de tuin. Toen ik mijn aandacht bij de vliegen hadden, kwam er een libelle naast me zitten. Het was net of er een helikopter naast je landde. Ik herken een libelle, maar welke soort het dan is, is voor mij veelal een raadsel. Ik heb de libelle opgezocht en ik krijg de indruk dat het een “glazenmaker” was.
Verder trok een felrood gekleurde libelle mijn aandacht. Als ik me niet vergis, was dat een vuurjuffer.
Tenslotte viel mijn ook nog op een soort dat minder tussen de planten opvalt. Ook deze soort is voor mij lastig aan te wijzen. Ik gok op een lantaarntje. Er zijn vast mensen die feilloos deze libellen weten te herkennen. Ik hoor het graag als iemand de soorten wel herkent.
Tenslotte heb ik met de macrolens nog een portret gemaakt van een van onze poezen. Gelukkig was onze Maus op dat moment enigszins lui. Het scherpstellen werd daarmee een stuk gemakkelijker.
The post Onder een vergrootglas first appeared on KiekArt Fotografie.]]>
Hoewel de polders langzaamaan wederom de naam “graanrepubliek” eer aan doen, ga ik binnenkort met mijn camera ook het Oldambtmeer toch eens vaker opzoeken.
The post Het Oldambtmeer first appeared on KiekArt Fotografie.]]>Soms is het toch voldoende om op het juiste moment op de goede plek te zijn en de camera ook nog bij de hand te hebben.
The post Wulpen in de sneeuw first appeared on KiekArt Fotografie.]]>De buizerd zag ik in een boom die was gehuld in dikke mist. Takken voor en achter de buizerd moesten verhullen dat de vogel daar zat. Toch heb ik even de auto aan de kant gezet. Wie weet, gaat de buizerd even op een andere tak zitten en daarmee voor mij en mijn camera minder gecamoufleerd. Maar in plaats daarvan vloog de vogel op om vervolgens vlakbij mijn auto in de berm te gaan zitten. Het leek erop dat de buizerd een prooi had, maar tot kennelijk zijn verbazing en ook die van mij was er niets. De onderstaande foto’s laten volgens mij mooi zien hoe zo’n vogel enigszins verrast kan zijn. Hij wist toch zeker dat ….
Het is inderdaad goed opletten als het behoorlijk mistig is. Kennelijk kun je dan snel iets kwijtraken.
The post Buizerd in de mist, mist iets first appeared on KiekArt Fotografie.]]>In mijn vorig bericht heb ik al een aantal winterse plaatjes laten zien. In het weekend voordat de dooi intrad, heb ik nog meer foto’s van het winterse Oldambtster landschap gemaakt. Deze wil ik de trouwe lezer van mijn blog dan ook niet onthouden.
Na een aantal dagen vorst zie je dat zich op sommige plekken in de Dollard ijs vormt. Onderstaande foto’s zijn net voor en tijdens zonsondergang gemaakt. Dan sta je daar op de kwelder in een ijskoude wind met een camera in de hand te verkleumen en dan vraag jij je hardop af waar je eigenlijk mee bezig bent….
De voorspellingen gaven aan dat vanaf maandag de dooi z’n intrede zou doen. Hoewel het een dag eerder aan het eind van de middag bewolkt werd, ben ik toch naar het natuurgebied De Tjamme gereden. Ter plaatse bleek dat de bewolking geen ruimte meer zou maken voor de zon. Dat was jammer. Een mooie zonsondergang bij De Tjamme met ijs en sneeuw had ik nog graag gehad. Desalniettemin heb ik daar ter afsluiting van een week met winters weer nog een aantal foto’s gemaakt. Je weet immers niet wanneer we weer sneeuw en ijs gaan krijgen.
The post Nog meer winterse taferelen first appeared on KiekArt Fotografie.]]>
Aangezien we hier in Oldambt niet vaak winterse taferelen hebben, heb ik het er vandaag maar van genomen en ben ik met de camera op pad gegaan. Een ritje door de polder leverde toch nog leuke winterse plaatjes op. Hoewel het zonnetje zich nog liet zien, was het wat temperaturen betreft weer eens afzien. Bij de foto’s hieronder geef ik verder geen tekst en uitleg. Ik denk dat een aantal lezers van dit bericht het een en ander wel zullen herkennen.
The post Winterse taferelen first appeared on KiekArt Fotografie.]]>Het fotograferen van stoppels vind ik nog wel een uitdaging. Een aantal vriendelijke boeren in de buurt maken er gelukkig geen punt van dat ik met mijn camera en statief op hun percelen sta. Ik maak er dan ook dankbaar en veelvuldig gebruik van om daar te fotograferen. In die periode ben ik veel in het veld te vinden. Ik wist van een perceel dat de wintertarwe eraf was. Dat was een mooie gelegenheid om de stoppels ervan ook eens vast te leggen.
Voordat ik de deur uitga te fotograferen, heb ik meestal een idee wat ik graag op een foto terug zou willen zien. Vooraf is duidelijk dat alleen de stoppels fotograferen niet voldoende is. Het licht in combinatie met een mooie lucht kunnen de foto net dat extra geven. Op een mooie zomeravond in augustus sta ik dus op de stoppels met mijn camera. Op het perceel hoor je de muizen struinen tussen de stoppels. Zij zijn vast op zoek naar wat achtergebleven tarwe. De zon was nog niet onder. Voordat de zon helemaal onder was schoof de bewolking ervoor langs. Op zulke momenten verschijnen dan vaak de zogeheten jacobsladders of ook wel zonneharpen. Deze zijn ook altijd mooi om vast te leggen.
Dan blijf je staan in de hoop dat nadat de zon onder is de kleuren in de lucht mooi gaan worden. Met een ondergaande zon en wolkenpartijen weet je dat dit zomaar kan gebeuren. Je staat daar in het veld en ziet even verderop de boer op zijn trekker aan het werk. Je wacht, kijkt en de boer ploegt voort….. Langzaam zie je de lucht veranderen, waarbij er een scala aan kleuren in de lucht verschijnt. Zo kleurrijk had ik het me vooraf niet durven voorstellen. De weidsheid van ons mooie landschap en dan zo’n lucht. In het veld sta je daar te genieten en bedenk jij je dat de boer met zo’n uitzicht vanaf de trekker toch het mooiste beroep heeft. Midden in zo’n landschap met zo’n natuurverschijnsel aan het werk mogen zijn, is toch geweldig.
Op zo’n moment weet je ook weer waarom je zo van Oldambt houdt. Geen jaargetijde, geen dag, geen moment op een dag is hetzelfde. Het licht en daarmee ook het landschap verandert van minuut tot minuut. Probeer elk moment maar eens vast te leggen…..
The post Stoppels van wintertarwe first appeared on KiekArt Fotografie.]]>