Winterse taferelen

Na ruim twee jaar begon het eindelijk op 7 februari 2021 weer een keer te sneeuwen. Oorzaak hiervan was storm Darcy die naast veel wind ook voor een wit landschap zorgde. Door de dikke wind is veel sneeuw verwaaid. Op de wegen en op het land zag je daardoor op de ene plek haast geen sneeuw en verder op een mooi wit tapijt verschijnen. Bovendien zag je dat de wind voor mooie structuren in de sneeuw heeft gezorgd. Juist die zijn leuk om te fotograferen.

Aangezien we hier in Oldambt niet vaak winterse taferelen hebben, heb ik het er vandaag maar van genomen en ben ik met de camera op pad gegaan. Een ritje door de polder leverde toch nog leuke winterse plaatjes op. Hoewel het zonnetje zich nog liet zien, was het wat temperaturen betreft weer eens afzien. Bij de foto’s hieronder geef ik verder geen tekst en uitleg. Ik denk dat een aantal lezers van dit bericht het een en ander wel zullen herkennen. 🙂

Kwelder bij de Carel Coenraadpolder
Winter in Carel Coenraadpolder
Sporen in de sneeuw Carel Coenraadpolder
Winters landschap in tegenlicht
Winters en weids landschap
Rollen in de sneeuw

Stoppels van wintertarwe

Ieder jaar in augustus zie je in Oldambt een groot deel van de akkerbouwgronden in rap tempo veranderen. Waar eerder wintertarwe heeft gestaan, blijven stoppels achter. De percelen die eerder goudgeel van kleur waren, veranderen weer in zwarte kleigrond.

Het fotograferen van stoppels vind ik nog wel een uitdaging. Een aantal vriendelijke boeren in de buurt maken er gelukkig geen punt van dat ik met mijn camera en statief op hun percelen sta. Ik maak er dan ook dankbaar en veelvuldig gebruik van om daar te fotograferen. In die periode ben ik veel in het veld te vinden. Ik wist van een perceel dat de wintertarwe eraf was. Dat was een mooie gelegenheid om de stoppels ervan ook eens vast te leggen.

Voordat ik de deur uitga te fotograferen, heb ik meestal een idee wat ik graag op een foto terug zou willen zien. Vooraf is duidelijk dat alleen de stoppels fotograferen niet voldoende is. Het licht in combinatie met een mooie lucht kunnen de foto net dat extra geven. Op een mooie zomeravond in augustus sta ik dus op de stoppels met mijn camera. Op het perceel hoor je de muizen struinen tussen de stoppels. Zij zijn vast op zoek naar wat achtergebleven tarwe. De zon was nog niet onder. Voordat de zon helemaal onder was schoof de bewolking ervoor langs. Op zulke momenten verschijnen dan vaak de zogeheten jacobsladders of ook wel zonneharpen. Deze zijn ook altijd mooi om vast te leggen.

Jacobsladder in Oldambt

Dan blijf je staan in de hoop dat nadat de zon onder is de kleuren in de lucht mooi gaan worden. Met een ondergaande zon en wolkenpartijen weet je dat dit zomaar kan gebeuren. Je staat daar in het veld en ziet even verderop de boer op zijn trekker aan het werk. Je wacht, kijkt en de boer ploegt voort….. Langzaam zie je de lucht veranderen, waarbij er een scala aan kleuren in de lucht verschijnt. Zo kleurrijk had ik het me vooraf niet durven voorstellen. De weidsheid van ons mooie landschap en dan zo’n lucht. In het veld sta je daar te genieten en bedenk jij je dat de boer met zo’n uitzicht vanaf de trekker toch het mooiste beroep heeft. Midden in zo’n landschap met zo’n natuurverschijnsel aan het werk mogen zijn, is toch geweldig.

Kleurrijke zonsondergang

Op zo’n moment weet je ook weer waarom je zo van Oldambt houdt. Geen jaargetijde, geen dag, geen moment op een dag is hetzelfde. Het licht en daarmee ook het landschap verandert van minuut tot minuut. Probeer elk moment maar eens vast te leggen…..

Onweer in Oldambt

Deze blog schrijf ik op het moment dat het na een reeks van een aantal tropische dagen regent en onweert. Zoals te doen gebruikelijk in ons land, wordt de hitte namelijk verdreven met forse onweersbuien. Ik ken mensen die daar niets mee hebben, maar bij mij heeft het fotograferen van de ontladingen van dergelijke buien lang op de verlanglijst gestaan.

Gisteravond zag ik onderweg van Drieborg naar huis dat er veel ontladingen in de lucht waren. Een check op buienradar wees uit dat het nog wel even kon duren voordat de buien daadwerkelijk bij ons zouden arriveren. Ik ben dan ook maar weer met mijn camera het veld ingegaan.

In het veld kon je goed zien hoe de buien zich naderden. De natuur liet zich van z’n beste kant zien en gaf een geweldige lichtshow. In het zachte licht van mijn zaklantaarn dook op een gegeven moment een schim op. Deze schim bleek een ransuil te zijn, die geruisloos om mij heen bleef vliegen om vervolgens heel stil in de berm naast mij te landen. Waarschijnlijk had de uil een prooi gevangen.

De combinatie van de naderende onweersbuien en de ransuil maakten dat deze avond voor mij magisch was. In onderstaande foto’s kun je goed de ontladingen zien, maar ook wat die met de lucht doen. Het maakt niet uit wat voor weer het is, Oldambt is en blijft mooi.

Naderende onweersbui Oldambt
Onweer in Oldambt