Een klein beetje wit

Een dun laagje sneeuw heeft vandaag het Oldambtgebied bedekt. In het buitengebied waren echter nog veel landerijen groen. Er was geen sprake van een mooi dik sneeuwtapijt. Dat betekent dat ik niet dat kon fotograferen wat ik eigenlijk van plan was te fotograferen. Mijn voorstelling en de feitelijke situatie liepen vandaag kennelijk ver uiteen. Ik ben daarom maar naar het Oldambtmeer gereden in de hoop in ieder geval een mooie zonsondergang te kunnen fotograferen. De zon werkte mee, maar bewolking schoof langzaam aan de horizon voor de zon. Net voor de zon onder ging leverde dat het volgende beeld op:

Steiger Oldambtmeer

Hopelijk krijgen we deze winter nog meer sneeuw. Misschien krijg ik dan de gelegenheid een paar mooie foto’s van Oldambt met een sneeuwwit kleed te maken.

Het begin van 2017

Vandaag is het alweer 7 januari 2017. Een week stelt niets voor. Dagen en weken vliegen gewoon voorbij. Dat heb ik ook in 2016 gezien. Wat is dat jaar snel gegaan. Terugkijkend op het jaar 2016 kom ik tot de conclusie dat ik mijn blog behoorlijk heb verwaarloosd. Het is voor mij een heel druk jaar geweest. Zo druk dat daarbij een aantal zaken minder prioriteit hebben gehad. Achteraf vind ik dat heel jammer.

Net als voorgaande jaren neem ik me ook dit jaar weer voor om meer aandacht te geven aan mijn blog. Nog steeds is mijn streven om regelmatig een bericht te plaatsen. Regelmatig zal dan moeten inhouden vaker dat 2 à 3 keer per jaar. Dit houdt in dat ik weer vaker buiten te vinden ben. Een beetje frisse lucht kan ook voor mij niet schadelijk zijn. Dus ik ga ervoor.

Het afgelopen jaar heb ik uiteraard wel foto’s gemaakt, maar een aantal zijn nog niet op deze blog gepubliceerd. Verder heb ik nog veel foto’s in mijn mappen staan, die een plaatsje op kiekart.nl verdienen. Dit zal de komende tijd ook moeten gebeuren. Ik kan jullie dus nog veel laten zien.

De eerste foto’s van 2017

Om de daad bij het woord te voegen, laat ik jullie hierbij een tweetal nieuwe foto’s zien. Deze foto’s heb ik gisteren, 6 januari 2017, in Blauwestad gemaakt. Het begin is er dus. Ik ben dit jaar al op pad geweest. Toen ik met mijn camera in Blauwestad stond, had ik wel spijt. Ik had niet gedacht dat het zo koud zou zijn.

De eerste foto heb ik tijdens de zonsondergang gemaakt. Ondanks de ijzige kou heb je nog de indruk dat de zon wat warmte uitstraalt. De reflectie van de strepen in de lucht in het water geven de foto iets extra’s.

Blauwestad tijdens zonsondergang

Na zonsondergang heb ik volgende foto gemaakt. Ik vond het al koud, maar op dat moment vond ik de kou niet leuk meer. Ik heb toen ook maar besloten om op te ruimen en naar huis te gaan.

Blauwestad na zonsondergang

Dezelfde plek, dezelfde standpunt met maar een kwartier verschil en toch een heel andere sfeer in de foto. Soms kan het de moeite waard zijn nog even af te wachten wat het licht doet. En heel soms kan het dan ook net even te koud worden. ?

Op de valreep een heel winterseizoen

Vanmorgen las ik: “Hoera, het is lente!”. Hoewel het weer vandaag, 20 maart 2016, een ander seizoen doet vermoeden, is de astronomische lente inderdaad om 5:30 uur begonnen. Het moment dat de astronomische lente begint, schijnt namelijk afhankelijk te zijn van de lengte van de dag en de nacht. Wanneer de dag en de nacht ongeveer even lang zijn, begint de lente. Zo zegt men althans. Voor alle duidelijkheid, garanties voor het weer zijn er uiteraard niet.

Echter toen ik op mijn blog keek, schrok ik wel even van de mededeling dat het nu lente is. De laatste foto’s op de blog zijn nog van de herfst! Een heel winterseizoen lang zijn er geen foto’s geplaatst. Het is niet zo dat we een zo’n geweldige winter hebben gehad, maar om helemaal geen foto’s uit dit seizoen te plaatsen, lijkt me ook niet terecht. In januari was Oldambt immers met een mooie sneeuwdeken bedekt. Een week lang heb ik me met mijn camera en drone in het buitengebied kunnen uitleven. Op de ‘valreep’ wil ik deze foto’s hierbij op mijn blog delen.

Wanneer het gesneeuwd heeft, krijg je de indruk dat het landschap rust uitstraalt. Alles lijkt zo fris en zuiver. Elementen in het landschap, die eerder als storend worden ervaren, lijken nu niet meer zo belangrijk. De rust en de weidsheid, die zo kenmerkend zijn voor het Oldambt, worden dan nog meer benadrukt. Juist de weidsheid probeer ik met mijn fotografie vast te leggen. Vanaf de C.G. Wiegersweg te Finsterwolde kun je helemaal naar Drieborg kijken. Op deze plek krijg je een goed beeld van de weidsheid in ons gebied.

Het landschap vanaf de C.G. Wiegersweg

 

 

 

 

 

 

In de Carel Coenraadpolder is het genieten als het gesneeuwd heeft. Aangezien er weinig verkeer komt, beleef je hier de rust helemaal. Het landschap straalt dat ook uit. Overal waar je kijkt, zie je sporen in de sneeuw van vogels en zoogdieren, zoals hazen. Onderstaande foto’s laten deze sporen zien.

Sporen in de sneeuw 'Druk belopen' weg in de CC Polder

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De combinatie van sneeuw, vorst en mist vind ik altijd iets hebben. Door de vorst vriezen de fijne waterdruppeltjes van de mist aan. Je ziet dan overal in het landschap op voorwerpen, bomen en struiken een witte aanslag; rijp. Het landschap krijgt hiermee een andere en soms mysterieuze uitstraling.

Fietsbrug Bad Nieuweschans Een dichtgevroren Westerwoldse Aa te Bad Nieuweschans

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De weidsheid in Oldambt kun je trouwens ook erg goed vanuit de lucht benadrukken. Met een drone heb je een mooi uitzicht over het landschap. Hiermee kun je dan ook een andere standpunt dan vanaf een statief voor het fotograferen innemen. Het landschap krijgt op de dronefoto’s een heel andere dimensie. De eerste foto is ook vanaf de C.G. Wiegersweg genomen, maar dan vanuit de lucht. Zie het verschil met een eerdere foto, genomen vanaf een statief.

Vanaf de C.G. Wiegersweg vanuit de lucht

 

 

 

 

 

Ook deze foto is bij de C.G. Wiegersweg genomen. Aan de rechterkant van de weg is een gedeelte van het natuurgebied “De Tjamme” te zien. Ik krijg de indruk dat de plas in het natuurgebied vanuit de lucht veel groter lijkt.

C.G. Wiegersweg en De Tjamme vanuit de lucht

De Carel Coenraadpolder vanuit de lucht levert mooie vergezichten op.

Carel Coenraadpolder vanuit de lucht

 

 

 

 

 

Op hetzelfde punt in de Carel Coenraadpolder kun je met een drone mooi de contouren van de zeedijk bij de Dollard zien liggen. Links van de dijk liggen de kwelders en rechts van de dijk de Carel Coenraadpolder. Wist u dat er binnenkort een project wordt gestart om deze dijk te verstevigen? Om de dijk goed in het landschap in te passen, zal in dit geval geen gebruik worden gemaakt van steen en asfalt, maar alleen van klei. Om dat mogelijk te maken, komt er hier in Groningen een kleirijperij.

Zeedijk Dollard vanuit de lucht

Deze twee foto’s zijn op woensdag 20 januari bij Drieborg gemaakt, waarbij de tweede foto het landschap richting de C.G. Wiegersweg vanaf Drieborg laat zien.

Luchtfoto Drieborg Luchtfoto van het landschap vanaf Drieborg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zoals bij mensen heb je ook bij dieren liefhebbers van sneeuw en dieren die het liefst de lente tegemoet zien. Sam had het prima naar zijn zin in de sneeuw. Het begrip ‘sneeuwpret’ geldt dan ook voor hem.

Sam in de sneeuw

 

 

 

 

 

 

Vogels daarentegen hadden het wat zwaarder. Met zo’n pak sneeuw is het best lastig voldoende voedsel te vinden. In onze tuin was het drukker met vogels dan anders. Vooral de merels waren goed vertegenwoordigd.

De aandacht van een merel

Aan deze reiger kon je goed merken, dat hij de kou niet zo prettig vond. Laat het voorjaar dan maar komen.

Ineengedoken reiger

 

 

 

 

 

 

De reeën schijnen weer minder last te hebben van de winterse omstandigheden. Met deze foto’s van deze schitterende dieren neem ik dan ook afscheid van de winter. Wat mij betreft: lente, kom maar op!

Reebokje Reeën in de sneeuw