Buizerd in de mist, mist iets

Deze zondag begon erg mistig. In de middag trok de mist iets op om vervolgens weer dicht te trekken. Een goede combinatie van mooi licht en mist kan veel voor een foto betekenen. Helaas vond ik de combinatie vandaag tegenvallen. Onderweg heb ik echter wel het genoegen gehad een buizerd te fotograferen.

Buizerd in de mist (1)

De buizerd zag ik in een boom die was gehuld in dikke mist. Takken voor en achter de buizerd moesten verhullen dat de vogel daar zat. Toch heb ik even de auto aan de kant gezet. Wie weet, gaat de buizerd even op een andere tak zitten en daarmee voor mij en mijn camera minder gecamoufleerd. Maar in plaats daarvan vloog de vogel op om vervolgens vlakbij mijn auto in de berm te gaan zitten. Het leek erop dat de buizerd een prooi had, maar tot kennelijk zijn verbazing en ook die van mij was er niets. De onderstaande foto’s laten volgens mij mooi zien hoe zo’n vogel enigszins verrast kan zijn. Hij wist toch zeker dat ….

Buizerd in de mist: net was het er nog nog, waar is het gebleven? (2)
Buizerd in de mist: of toch hier? (3)
Buizerd in de mist: weet het echt zeker. (4)
Buizerd in de mist: heeft misschien rechts van zich iets gemist? (5)
Buizerd in de mist: soms ligt het ook gewoon voor jouw neus of toch niet? (6)
Buizerd in de mist: of is er misschien aan de linkerkant iets ontgaan? (7)
Buizerd in de mist: even voor het zoeken een ander houding aannemen. (8)
Buizerd in de mist: weet het echt niet meer. (9)
Buizerd in de mist: nou moe, dit kan toch niet waar zijn! (10)

Het is inderdaad goed opletten als het behoorlijk mistig is. Kennelijk kun je dan snel iets kwijtraken. 😉

Torenvalk met muis

Ergens halverwege september reed ik door de polder. Naast me lag, zoals dan te doen gebruikelijk, mijn camera in de hoop nog iets op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen. In de polder kon je toen veel torenvalken zien. Rond haast elke boerderij vlogen torenvalken. De meeste keren waren ze zo ver dat het onmogelijk was om de torenvalken goed te kunnen fotograferen. En als ze al een keer dichterbij kwamen, waren ze ook snel weer gevlogen.

Die dag echter had ik wat meer geluk. In de Carel Coenraadpolder was net die week daarvoor een perceel geploegd. Aan de rand van de geploegde grond zag ik in de verte al een torenvalk zitten. Ik reed al niet snel, maar nam nog even wat meer gas terug. Heel voorzichtig naderde ik de torenvalk. Ik verwachtte dat de torenvalk wel zou wegvliegen, maar tot mijn verrassing bleef deze nu toch zitten. Dichterbij gekomen zag ik de valk zitten op een stuk klei dat door het ploegen iets boven de rest uitstak. Toen ik even de tijd had goed te kijken, zag ik iets bij de poten liggen.

Torenvalk op klei

Heel rustig liet ik de auto uitrollen, zodat ik beter kon zien wat de torenvalk bij zich had. Het was een mooie, vette muis. De torenvalk was bovendien geenszins van plan om de stek op te geven. Integendeel. De muis werd vanaf dat moment vakkundig ontleed. Gelet op het stuk klei had ik de indruk dat dit niet de eerste keer was dat de torenvalk op die plek een muis heeft gegeten. Resten van waarschijnlijk ook een muis doen vermoeden wat voor een tafereel daar eerder ook al heeft afgespeeld.

Torenvalk met muis
Torenvalk met muis

Wanneer het alleen met een snavel lastig wordt, kan een poot nog uitkomst bieden.

Torenvalk met muis
Torenvalk met muis
Torenvalk met muis

De torenvalk hield de omgeving goed in de gaten. Mijn auto en mijn aanwezigheid deden de torenvalk kennelijk niets, maar verder had ik de indruk dat de torenvalk niets aan het toeval overliet. Dit maakte misschien ook dat de torenvalk op een gegeven moment anders ging zitten. Voor mij was dat gunstiger. Zowel de torenvalk alsook de muis kon ik nu beter zien.

Torenvalk met muis
Torenvalk met muis
Torenvalk met muis

Na een tijdje draaide de torenvalk zich om en pakte de muis in de snavel. Met de muis in de snavel zette de torenvalk zich even af om vervolgens een halve meter verder lager te landen. Daar deed de torenvalk iets wat ik eerder nog niet had gezien en niet eens heb geweten. Tussen de brokken klei werd de muis verstopt. Het schijnt namelijk zo te zijn dat torenvalken dit vaker doen. Zij verstoppen de resten prooi om op een ander moment verder te kunnen eten.

Torenvalk loopt met muis
Torenvalk zet zich af met muis
Torenvalk verstopt de muis
Torenvalk poetst de veren

De laatste foto laat zien dat de valk wel erg ontspannen moet zijn geweest. Nadat de prooi was verstopt, begon de valk uitgebreid de veren te poetsen.

Vogels bij ondiep water

Gisteren ben ik in een fotohut van Han Bouwmeester (HBN 10) geweest. Het is een hut op een plek met ondiep water. Op dit soort water kunnen namelijk een aantal leuke vogelsoorten afkomen. Het weer zat mee. Er was bijna geen wind en een waterig zonnetje kwam zo nu en dan tevoorschijn. Wat licht betreft was het geweldig. Of het rustige weer een rol heeft gespeeld, weet ik niet, maar ik kreeg de gelegenheid een aantal leuke vogelsoorten te fotograferen. Als je de tijd neemt en rustig afwacht, kun je het gedrag van de vogels goed volgen.

Binnen een paar uur kwamen de ijsvogel, de bonte strandloper, de wintertaling en de watersnip voor de snel. De ijsvogel was er maar even. De andere soorten bleven langer in en bij het water foerageren en rusten.

De wintertaling

De wintertaling is de kleinste eend die in Europa voorkomt. Ik vind zowel het mannetje alsook het vrouwtje erg mooi om te zien. Vooral de groene vlek aan de achterkant van de vleugel, ook de spiegel genoemd, is erg opvallend. Zo kun je de wintertalingen goed herkennen.

Wintertaling man
Wintertaling man
Wintertaling vrouw
Wintertaling man en vrouw
Wintertaling man

De ijsvogel

De ijsvogel kwam even buurten.

De ijsvogel vrouw

De bonte strandloper

De bonte strandloper is een kleine strandlopersoort. Deze bonte strandloper was gisteren de enige van zijn soort. Gelet op zijn kleuren had hij al zijn winterkleed. Helemaal alleen voelde hij zich kennelijk niet. Hij liep gemoedelijk tussen de watersnippen.

De bonte strandloper
De bonte strandloper
De bonte strandloper
De bonte strandloper
De bonte strandloper

De watersnip

De watersnip herken je aan zijn bruine gestreepte verenkleed met een lichte onderkant. Door zijn kleuren kan het zo zijn dat je in de polder er gewoon aan voorbijgaat zonder dat je de vogel is opgevallen. De watersnip is leuk om te zien. Hij kan zo rustig foerageren om vervolgens snel de andere kant op te lopen of bij het lopen maakt hij zomaar uit het niets een sprongetje.

De watersnip
De watersnip
De watersnip
De watersnip
De watersnip
De watersnip
De watersnip met een sprongetje

PS Hartelijk dank Rein!